Obserwatorzy
czwartek, 5 kwietnia 2018
Świat nasz Trudny...
Zły, zuchwały, zapatrzony w Świat swój własny. Dążąc krokiem pełnym pychy, ludzkim, ślepym podążaniem za tym odrażającym miejscem pełnym grzesznych świeckich cnót, lecz za rogiem drzew iglastych, niewidzialnym, ślepym wzrokiem. Gdzie zawistny smok trójgłowy. Szybującym jak samolot, zapełnionym magii wspomnień, lecz iskierka ognia tyka. Spoglądawszy gniewnym wzrokiem, ponad wstretnym gestem ludzkim. Jak na końcu często bywa przyjaciółmi są zwierzęta, gdyż empatyczni, pełni serca ludzkich zmysłów, rzadko spotykają wartościowe, piękne dusze.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Zły, zuchwały, zapatrzony w Świat swój własny. Dążąc krokiem pełnym pychy, ludzkim, ślepym podążaniem za tym odrażającym miejscem pełnym grz...
-
Głośne bębny śladów przodków. Wśród zwierzyny niebezpiecznej, w gęstej puszczy, iskrząc przeraźliwym piskiem. W zaciemnionej jaskin...
-
Zapraszam was magicznie w otchłań nieczystego, utwierdzonego w pełni bólu, grzechu świata. Ludzie zawsze mieli skłonności do podążaniem za m...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz